Het nep linkse politiek correcte gewauwel over Adil

MO*

Samira Bendadi

De dood van Adil: de graffiti is weggeveegd maar de woede en het verdriet werden niet uitgewist.

‘Politie overal, gerechtigheid nergens!’ De politie en de volkswijken in tijden van corona

De graffiti naar aanleiding van de dood van Adil, de negentienjarige Brusselaar die op 10 april omkwam bij een politiecontrole op het naleven van de lockdown, is van de muren verwijderd. Maar het verdriet en de woede zijn daarom niet uitgewist. Eigenaardig genoeg heeft de fatale afloop van een gewone controle geen publiek debat uitgelokt

Kijk, van dit gewauwel, word ik kwaad.

Ik ga hier niet elke dwaasheid aanklagen die dit artikel ons opsolfert, want dan moet ik een boek(je) schrijven. Maar het is schrijnend dat gediplomeerden zich voordoen als wetenschappers en dan de wetenschap ten schande maken.

Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om te beweren dat er bij de politie geen smeerlappen zitten. Die zitten er overal, dus ook bij de politie. Maar als je dit leest, dan lijkt het er op dat er toch wel heel veel smeerlappen politieman/vrouw geworden zijn.

Kijk zelf maar eens rond. Zijn de meeste politiemensen die jij kent smeerlappen ? Ja natuurlijk heeft iedereen van ons al wel eens een boete gekregen, al was het maar voor verkeerd parkeren, en dan is het normaal dat een mens eventjes weinig sympathie koestert voor het politionele personeel. Maar zelfs als je vindt dat die boete eigenlijk toch niet had gemoeten, kan je moeilijk zeggen dat die mens een smeerlap is. En toch krioelt het in Kuregem van de smeerlappen. Selecteert de politietop dan speciaal smeerlappen om in Kuregem wat aan racisme te gaan doen en brave kinderen dood te rijden ? Lees verder “Het nep linkse politiek correcte gewauwel over Adil”

Ja ! We hebben nood aan een culturele revolutie. Maar…

De Wereld Morgen

Alain Badiou .

De samenleving is ziek. Hoe wordt zij beter? Alain Badiou pleit voor culturele revolutie

In de onderstaande tekst legt Badiou uit hoe crises inherent zijn aan het kapitalisme en laat hij zien waar die benodigde andere krachten vandaan moeten komen. Hij pleit voor een culturele revolutie: wij “Westerlingen” moeten afstand doen van onze arrogante identiteit en ‘alle reactieve fascistische stromingen absoluut afwijzen’. Alain Badiou: ‘dit zijn de noodzakelijke negatieve momenten waarin we de kracht van onze nieuwe egalitaire waarden kunnen bevestigen’.

Een interessant artikel in een stroeve vertaling die maakt dat het meer inspanning vraagt dan nodig. Maar ik ben het er grotendeels mee eens. Ik vermoed zelfs dat de auteur mijn boek Eutopia heeft gelezen en zich daardoor heeft laten inspireren. (Grapje)

Als Badiou stelt dat we nu niet in een crisis van het kapitalisme leven, heeft hij in mijn ogen ongelijk. Door de innerlijke tegenstellingen is het kapitalisme een opeenvolging van crisissen. Maar hij heeft wel gelijk als hij zegt dat het kapitalisme ook nu wereldwijd bloeit en groeit. Linkse vrienden denken en hopen dat het kapitalisme zichzelf zal vernietigen. Maar een crisis brengt het kapitalisme als zodanig niet in gevaar omdat het voor de crisis een ultieme oplossing heeft: de oorlog. Als je kijkt naar de recente crisissen van het kapitalisme,  met het meest in het oog springend de bankencrisis van 2008 en nu de coronacrisis, en het verband legt met de waanzinnige bewapening, lijkt die oorlog niet meer ver af. Hij is nu al bezig in de vorm van een aantal kleine plaatselijke oorlogen, maar het is duidelijk dat die de crisis niet oplossen, en dus gaan we naar een grote oorlog.

De ontleding van de verdeling van het bezit van productiemiddelen is correct. Voor de mensen die vinden dat er niemand is die niets bezit, moet ik doen opmerken dat we hier in een marxistisch jargon zitten. Het gaat niet om het gewone privébezit zoals wij allemaal dat kennen, maar wel om het bezit van productiemiddelen: om het bezit van kapitaal. Mijn TV is bezit, maar geen kapitaal. En dan is zijn stelling juist: minstens de helft van de wereldbevolking bezit niets. Lees verder “Ja ! We hebben nood aan een culturele revolutie. Maar…”

Turks nationalisme ondermijnt de multiculturele samenleving.

Doorbraak

Pinar Akbas

Turks nationalisme in Vlaanderen ondermijnt integratie

Links Vlaanderen profiteert van Turks nationalisme

In januari werd Brussels PS-boegbeeld, Emir Kir, uit zijn eigen partij gezet omdat hij glunderend met enkele notabelen uit het Turkse extreemrechtse milieu had geposeerd. Die foto zal hem voor eeuwig blijven achtervolgen. De afgevaardigden van de Turkse ultranationalistische partij MHP op die foto waren burgemeesters die met veel égards werden onthaald in het gemeentehuis van Sint-Joost-ten-Node

Neen, ik ben niet verliefd op Pinar. Maar ik hou wel van haar. Nu heeft liefde geen redenen nodig. Maar in dit geval wel omdat het niet echt om haar gaat, maar om wat ze schrijft.

Natuurlijk moet je oppassen, want ze is politiek geëngageerd bij de n-va en werkt samen met Zuhal Demir. En dus lonken partijpolitieke belangen om het hoekje. Tot nu toe heb ik haar op dat soort intellectuele oneerlijkheid nog niet kunnen betrappen. Maar hier balanceert ze op een slappe koord. Niet om wat ze schrijft, maar om de omstandigheden waarin ze het schrijft. En ook om wat ze niet schrijft. Die omstandigheden zijn duidelijk: alle partijen houden rekening met nakende verkiezingen. En dan is een aanval van rechts (de n-va) op links (de sp-a en de groenen) altijd wel gekomen.

Er is ook het feit dat ze het enkel over de sp-a en de groenen heeft, en niet over de cd&v waarin, bijvoorbeeld een Wim Dries, burgemeester van Genk, zijn burgemeesterschap te danken heeft aan zijn collaboratie met de Turkse fascisten van zijn gemeente. Dat Pinar hier niet ook Dries aanvalt, is verwonderlijk, want door zijn collaboratie heeft Dries Zuhal Demir van de macht gehouden in Genk. Ik weet niet goed wat ik moet denken van Pinars terughoudendheid tegenover Dries. Lees verder “Turks nationalisme ondermijnt de multiculturele samenleving.”

Over de Broeders van Liefde en Rome

VRTNWS

Rome straft Broeders van Liefde in België: hun psychiatrische instellingen zijn niet langer “katholiek”

De “Broeders van Liefde” niet meer katholiek? Klinkt revolutionair, maar het is zo. Het rommelde al langer in Rome, zowel binnen de muren van de internationale congregatie van de Broeders van Liefde als binnen de muren van het Vaticaan. Nu is de banbliksem richting België gekomen: de Broeders van Liefde mogen hun psychiatrische centra niet langer “katholieke” instellingen noemen

Kijk, daar moet ik nu van kotsen. Je zou denken dat er met de Argentijnse paus een nieuwe wind door de kerk zou waaien. Maar blijkbaar zit daar nog altijd een kliek geestelijk afgestorven eunuchen met veel te veel macht.

Moest ik broeder van liefde zijn, dan zou ik hoera roepen als die kliek me buiten trapt en ik verlost zou worden van de stempel katholiek. Maar zulke bekrompen engelenpoepers kunnen de smeerlapperij niet laten, en komen dus met financiële dreigementen. Ik kan me niet voorstellen dat ze dat eigendomsrecht op de gebouwen juridisch hard kunnen maken, en dat weten die hufters ook. Maar dat maakt hun dreigement des te perfider. 

De boodschap van Jezus is een blijde boodschap. Willen die hooggevallen nietsen me eens uitleggen wat er blij is aan hun steriel vasthouden aan de “leer” en “waarheid” ? Hun leer en waarheid.

Van mij mogen ze overtuigd zijn van de waarheid van hun leer. Maar als ze een beetje christelijk zouden denken, zouden ze respect hebben voor anderen die het anders zien. Jezus zegt in het evangelie: mijn huis heeft vele kamers… Die katholieke asbestdenkers verbouwen zijn huis tot een éénkamerkrot die zij zelf onbeschaamd in beslag nemen. Als paus Franciscus ballen aan zijn lijf heeft (en dat zou volgens de traditie moeten gecontroleerd worden dadelijk na zijn verkiezing) dan stuurt hij dat klootjesvolk naar een katholiek ziekenhuis waar ze specialist zijn in ontballingen. Lees verder “Over de Broeders van Liefde en Rome”

Moet cultuur gesubsidieerd worden ?

Streven

Annemarie Estor

Overleven is een kwestie van cultuur

Het is deze dagen vooral de wetenschap die het nieuws bepaalt. De medici, de Intensive Care, de beademing. Methoden van desinfectie. De analyses van de virologen en de epidemiologen. De berekeningen van de statistici. De testen, de ontwikkeling daarvan, de beschikbaarheid daarvan. De vaccins. De maskers. De kwaliteitstesten daarvan. De logistiek. Eindelijk is wetenschap weer eens centraal in beeld, in het nieuws, eindelijk wordt die activiteit, die zo lang als een ietwat van de pot gerukte bezigheid werd afgedaan, als half-belachelijke nerdy business, ver weg van wat de maatschappij nodig had, weer gewaardeerd. En als we ons afvragen of we het straks niet beter moeten gaan doen, hierna, dan JA, natuurlijk, meer fondsen naar de wetenschap! Meer fundamenteel onderzoek

Een interessant artikel. Ik ben het er mee eens dat cultuur meer is dan wat er in de zogenaamde cultuurwereld van vandaag gebeurt. Cultuur is een manier van leven. Elke manier van leven is een cultuur.

Maar ik hoop dat Annemarie Estor die brede bepaling van cultuur niet gebruikt als argument om de subsidies voor de cultuursector te verdedigen. Want die cultuursector valt allerminst samen met cultuur als manier van leven.

En ze verliest totaal uit het oog dat de cultuur in deze tijd meegesleept is in de commercialiseringsgolf die ondertussen het hele leven omspant. Ik haat het dat mensen hun vrije tijd vullen met activiteiten waarvoor ze moeten betalen. Je hebt ook mensen die shoppen als hun voornaamste – en lievelingsactiviteit beschouwen. Ook dat is cultuur. Ontspanning is consumptie geworden. En ik zie geen enkele reden waarom die consumptie gesubsidieerd zou moeten zijn.

Mensen die naar hoogmissen van decadentie zoals Werchter of Pukkelpop gaan, zouden daarop speciaal moeten belast worden.

Daarmee is de toon gezet en stelt zich de vraag: wélke cultuur zou gesubsidieerd moeten zijn ?

Is er hogere en lagere cultuur ? Moet een uitvoering van de Negende van Beethoven (om iets te noemen wat ook de cultuurbarbaren onder jullie wel zullen kennen) gesubsidieerd worden en een optreden van Clouseau niet ? Lees verder “Moet cultuur gesubsidieerd worden ?”

Wijze woorden van Ludo Abicht

Knack

Ludo Abicht

‘Herstel van maatschappelijke weefsel mogen we in geen geval alleen aan de overheid en haar experten overlaten’

Ludo Abicht van Vlinks somt vier aandachtspunten op waar we rekening mee moeten houden als we na de coronacrisis weer de draad van het gewone leven willen oppikken

Als ik artikels van Ludo Abicht tegen kom, zal ik zelden de kans laten voorbijgaan om er een commentaar bij te schrijven. Als mijn commentaar dan niet lezenswaardig is, heb ik jullie tenminste een goed artikel voorgeschoteld. En neen, ik ben het niet in alles met hem eens. Maar dat hoeft ook niet.

In ieder geval heeft hij gelijk als hij zegt dat er georganiseerde actie zal nodig zijn om de gemakkelijke waardering die onze “helden” nu krijgen om te zetten in realiteit. Want in de mate dat we terugkeren naar het gewone leven, zullen ook de oude ideeën en reflexen terugkeren. De emoties ebben weg, en daarmee ook de motivatie om te handelen.

Laat het daarbij duidelijk zijn dat niet de zorgkundigen en onderwijsmensen zelf voor hun rechten moeten opkomen. Het is aan de handenklappers en beddenlakens hangers om  er voor te zorgen dat hun emotionele reactie niet verzandt in belachelijkheid. Ze moeten beseffen dat ze zich grandioos belachelijk maken als ze niet zelf de hand aan de ploeg slaan en de straat op gaan om ook financiële waardering te eisen voor de “helden”. Lees verder “Wijze woorden van Ludo Abicht”

Over de vergrijzing

Grenzeloos

Gerrit Zeilemaker

Vergrijzing als beschavingssucces

Het komt als een tsunami op ons af, de kosten zijn niet te dragen. Er moet dus bezuinigd worden. Nee, het gaat hier niet over het coronavirus, maar over de vergrijzing. Hoewel je het heden ten dage niet zou zeggen, maar vergrijzing is een succes

Patrick Deboosere, demograaf aan de Vrije Universiteit Brussel, stelt dat de vergrijzing een bewijs is van maatschappelijke ontwikkeling en van beschaving. Is dat zo ? Ik heb er twijfels over. Misschien lijd ik nu zelf aan de zo door mij verfoeide ideologische blindheid, maar deze stelling zou betekenen dat de mensheid beschaafder is geworden binnen het kapitalisme. Dat kàn toch niet ? Let op het vraagteken !

In ieder geval kan het niet door het kapitalisme.

Van de andere kant zou de stelling van Deboosere een reden zijn om mij gelijk te geven in mijn overtuiging dat de mensheid door de eeuwen heen groeit in menselijkheid. Atheïstische vrienden zijn het daar niet mee eens. Maar ik denk te mogen stellen dat het ethische besef gegroeid is. Die groei gebeurt weliswaar langzaam en over lange periodes, maar je kan toch niet stellen dat, bijvoorbeeld, het besef van verantwoordelijkheid tegenover gehandicapten niet gegroeid is. De oude Grieken smeten hun gehandicapte kinderen van de rotsen in zee. Nu mag je van mij zeggen dat die groei toch maar relatief is, want wij smijten die kinderen nu niet meer in zee, maar laten ze gewoon niet meer geboren worden. Dat leert ons dat de curve van die groei op en neer gaat. Maar ik denk dat de stijging groter is dan de vorige daling. Maar dat is eigenlijk niet het onderwerp van deze blog. Lees verder “Over de vergrijzing”

Maakt corona iets duidelijk over het kapitalisme ?

De Tijd (Nederland)

Ilja Leonard Pfeijffer

Vanuit het perspectief van onze planeet zijn wij het coronavirus

Vanuit zijn woonplaats in het Italiaanse Genua beschouwt Ilja Leonard Pfeijffer wekelijks een onderwerp dat het Nederlandse nieuws beheerst. Deze week: in het meest gunstige scenario maakt het coronavirus zichzelf onschadelijk. Ook de mens moet muteren in een onschadelijke variant om zich te verzekeren van een lang en gelukkig leven op deze planeet. “Wij nemen exponentieel in aantal toe en doden onze gastheer als we niet uitkijken.”

Eigenlijk is commentaar bij dit artikel overbodig. Het staat vol evidenties waarvan het onbegrijpelijk is dat niet iedereen ze evident vindt.

Ilja geeft het klassieke voorbeeld van de koek die moet verdeeld worden. Alhoewel: er struinen te veel misdadigers rond op deze wereld die vinden dat de koek eigenlijk niét moet verdeeld worden, en die bereid zijn over lijken te stappen om een zo groot mogelijk deel te veroveren. De Shell Company doet dat in Nigeria. Ter gelegenheid van de onheuglijke verjaardag van de koninklijke lapzwans in Holland: zijn familie (hij ! ) is de hoofdaandeelhouder van die Shell Company. Het moet niet altijd over onze koninklijke hark gaan.

Die lijkentrappers hebben de pech dat wat geproduceerd wordt ook moet geconsumeerd worden. Een product dat niet verkocht geraakt is verlies. En dus moeten er toch wat kruimels van de rijk gedekte tafels van de rijken vallen, om die consumptie in stand te houden. Economen in dienst van die misdadigers berekenen hoeveel kruimels dat moeten zijn.

En dan komt de VN met triomfantelijke rapporten over de daling van de kindersterfte en armoede in de wereld. Er zijn vandaag minder mensen die moeten rond komen met één dollar per dag, dan tien jaar geleden. Kijk toch eens wat een goed werk onze VN gezondheidsorganisatie heeft gedaan, en hoe het groei-kapitalisme de armoede oplost. En dan moet ik kotsen. Lees verder “Maakt corona iets duidelijk over het kapitalisme ?”

Wat speelt er écht in de belgische politiek ?

Doorbraak

Jean-Pierre Rondas

Staatsvrouwtje Sophie Wilmès

of, hoe een IJslandse boerendochter meer van politiek snapt dan een saboteuse van de faciliteitenwetgeving

Net zomin als u had ik ooit eerder van Sophie Wilmès gehoord. Plots was ze daar, en ik wist van niets. Mij hadden ze niets gezegd. En toch kende ik haar van ergens, dat was zeker. Maar vanwaar

Kon ik maar zo goed schrijven als Jean-Pierre Rondas. En had ik maar met met meer aandacht de sprookjes van Grimm gelezen.

Neen, ik ga het hier niet hebben over de koninklijke belgische hark. Want die zou zelfs niet bekwaam zijn om mee te spelen in dit verhaal. Om zo ’n raadsel te verzinnen, moet je tot enig denkwerk in staat zijn. Bekwame raadgevers zijn niet voldoende. Die verzinnen geen raadseltjes. En zeker niet als ze weten dat de koning niet slim genoeg is om ze op te lossen.

Uiteraard is Wilmès een grandioze mislukking. Ze is licentiate communicatiewetenschappen, en toch stapelt ze de ene communicatiefout op de andere. Ze geven haar volmachten, precies omdat er een krachtig en snel optreden nodig is; maar alles wat ze doet en zegt is het tegenovergestelde van krachtig en snel.

En ja, Rondas noemt hem niet bij naam, maar ik ben er van overtuigd dat hij met “door een politiek onbetrouwbaar verkoper van tweedehandsregeringen” Patrick Dewael bedoelt. Deze opportunist en hypocriet was met deze regering niet aan zijn proefstuk toe. Als je hem zijn liberale democratische principes hoort verkondigen zou je denken dat hij een humanist is. Maar als puntje bij paaltje komt is een beetje liegen en bedriegen geen probleem. Het is niet voor niets dat de koninklijke hark juist hem de wei in stuurde toen normaal gehark niet volstond om zijn koninkrijk te redden. Op dat ogenblik had hij iemand nodig die bereid en bekwaam is om een koeiestront als een omelet voor te stellen. En dat werd dus Wilmès II.  Lees verder “Wat speelt er écht in de belgische politiek ?”

Socialisme en Vlaanderen

Doorbraak

Luc Pauwels

De Vlaamse socialist Edmond Van Beveren

Hoe de Vlaamse socialisten Belgisch werden (2) De charismatische Emiel Trossaert alias Moyson (1838-1868), die we gisteren voorstelden, belichaamde als geen ander een verbinding van Vlaamse en socialistische idealen. In het decennium na zijn overlijden komt de socialistische partijvorming van de grond. En weer wordt dit een Vlaams initiatief. Kom mee naar Gent, neem tram 1 en stap af op het Van Beverenplein

Dit is het drama van de Vlaamse beweging: ze is in de handen gevallen van (extreem) rechts. En dat is de schuld van links dat de Vlaamse beweging verraden heeft. Ook vandaag nog maakt links dezelfde fout: het distantieert zich van alles wat met “Vlaams” te maken heeft en verdedigt enthousiast belgië en het belgisch koninklijk profitariaat.

Laat het duidelijk zijn dat de Vlaamse beweging van oorsprong een sociale beweging was. We krijgen hier het verhaal van de socialisten Van Beveren en Moyson aan vrijzinnige kant. Aan katholieke kant is er Daens.

Socialisten van nu beklemtonen graag dat de Waalse arbeiders in die tijd even zeer werden uitgebuit als de Vlaamse. Dat is natuurlijk juist. Maar belgicisme maakt blind en dus weigeren ze te zien dat in die tijd de taal een oorzaak was van discriminatie: wie geen Frans kende telde niet mee. 

De Franstalige bourgeoisie die belgië heeft gesticht, keek met misprijzen neer op dat patois brabbelend volkje zonder cultuur. In zo ’n situatie heb je altijd opportunisten die omhoog likken en naar beneden slaan en dus was er ook een grote groep Vlamingen die de Franstalige bourgeoisie vervoegden. Anseele was een van hen.

Ik probeer hem en de huidige linksen te begrijpen en stoot dan op de idee van de internationale. Voor mij een idee waar ik achter sta. Het is een evidentie dat enkel een internationale werkersbeweging een efficiënte tegenmacht kan vormen tegen de macht van het stelende kapitaal. In Europa is het een drama voor links dat het op Europees vlak niet  bestaat en toelaat dat de Spaanse Fordarbeiders van Valencia de Vlaamse Fordarbeiders van Genk als concurrenten zien. Ik kan onmogelijk begrijpen dat het Europees Verbond van Vakverenigingen er niet in slaagt om al was het maar een begin van internationale solidariteit te bewerkstelligen. Ik kan natuurlijk niets bewijzen, maar ondertussen ben ik er van overtuigd dat de top van de vakbonden verkocht is aan het kapitaal. De voorzitter van het Europees Verbond van Vakverenigingen is Rudy De Leeuw. Op wereldvlak zit er aan de vakbondstop ook nog ene Luc Cortebeeck, oud-voorzitter van het ACV die door eigen militanten als een verrader werd beschouwd en het ACV-schip ijlings heeft verlaten toen de Arco-affaire losbarstte. De man is Groot Officier in de Kroonorde. Dat zegt genoeg. Lees verder “Socialisme en Vlaanderen”