Charles Maymarx

Knack

Vlinks

Vlinks streeft naar een sociaal, rechtvaardig en inclusief Vlaanderen met maximale autonomie.

‘Jacques Brel in het onderwijs? Dat kan zowel voor Vlaamse als Waalse leerlingen een openbaring zijn’

‘Zou het niet mooi zijn als de Waalse studenten in de Nederlandse les Brels Nederlandstalige oeuvre zouden bespreken?’, vraagt Gert Verwilt van Vlinks

Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om de artistieke waarde van Brel te ontkennen. De kritiek op zijn Frans cultuurimperialisme mag daar geen afbreuk aan doen. Maar zijn artistieke waarde mag ook niet blind maken voor zijn dédain voor “het Vlaams”, en voor de Vlamingen. Dat het niet enkel over de taal ging, blijkt uit een chanson als “Les Flamandes” en een uitspraak als: “Tussen de oorlogen zijn de Vlamingen katholiek, en tijdens de oorlog zijn ze nazistisch.”

Ondertussen kom ik nog altijd Vlamingen tegen die “Mijn vlakke land” interpreteren alsof Brel zich ook Vlaming voelde. Maar dat “mijn” betekent gewoon dat Brel dat mooie land in bezit neemt: het is van ons, Franstalige belgen !

Als het over Vlaanderen ging was Brel gewoon een degoutante figuur, ronduit racistisch. Als ik dit stel kan je dit in deze tijd afdoen als woke, maar het is wel zo. Maar nogmaals: dat mag me niet beletten om de artistieke waarde te appreciëren.

Gert Verwilt legt in dit artikel vooral de nadruk op het aspect taal. In de context van het ecolovoorstel om van Nederlands de verplichte tweede taal te maken in Franstalig belgië, kan ik dat begrijpen. Maar ik had toch graag gezien dat hij wat meer nadruk zou gelegd hebben op het sociale aspect van de Vlaamse Beweging. Nogal wat belgicisten, ook Vlaamse belgicisten, doen die Vlaamse Beweging af als een soort van taal-romantiek en dus belachelijk. Maakt het eigenlijk iets uit in welke taal ik in de wereld sta ? Lees verder “Jacques Brel, artiest en racist”

De Wereld Morgen

DenisBouwen

Debat over België: zwijgende meerderheid doorbreekt de stilte

België meer en meer opsplitsen en uiteindelijk opblazen is de natte droom van VB, N-VA en aanverwante geesten. Bart De Wever heeft de mond vol van zijn ‘episch project’. Maar er zijn gelukkig nog heel andere meningen en visies in het debat

Het is allemaal zo vermoeiend. Telkens opnieuw krijg je artikels voorgeschoteld die je kan samenvatten in één woord: leugenachtigheid.

Die David Pestiau is zeker een intelligente mens, en als het over sociale thema’s  gaat wil ik zeker een lange weg met hem meegaan. Maar als het over belgië gaat wordt het een leugenaar: hij verzwijgt, verbuigt en handelt vanuit een verborgen agenda.

Tot nu toe heeft  niemand van links me een waardig argument kunnen geven om de eenheid of het voortbestaan van belgië te bepleiten.

Het enige wat er uit komt is: solidariteit.

Pestiau stelt dat je als linkse politicus “niet kan meegaan in scenario’s die de concurrentie onder werknemers in België versterken”. Natuurlijk wil ook ik niet de concurrentie onder werknemers versterken. Maar waarom staat daar “in belgië” bij ? Pestiau wil geen grens tussen Vlamingen en Walen ? Als hij consequent is, voert hij dan ook actie om de grens tussen belgen en Nederlanders af te schaffen. Pestiau ontpopt zich hier tot een bekrompen belgische nationalist, net zo erg als een bekrompen Vlaamse nationalist. Wie daarbij opmerkt dat belgië dan toch groter is dan Vlaanderen, maakt zich belachelijk.

Ja, zeker ik ben voorstander van solidariteit en als ik dat ernstig neem, ben ik voor solidariteit die de landsgrenzen overstijgt. Alle landsgrenzen, of toch zoveel mogelijk.

Ik snap totaal niet waarom er geen Europese vakbonden zijn die stakingen organiseren over gans Europa.  Lees verder “Hoe links zich belachelijk maakt door belgicisme”