Categorie: geopolitiek

Knack

Ludo De Brabander

75 jaar Hiroshima: ‘We kunnen de dreiging van kernwapens niet blijven negeren’

‘De publieke en politieke verontwaardiging over kernwapens is niet meer wat ze is geweest’, schrijft Ludo De Brabander van Vrede vzw. Het is vandaag exact 75 jaar geleden dat een kernbom de Japanse stad Hiroshima verwoestte

De Brabander heeft gelijk.

De situatie is simpel: de technologie is er om kernwapens te produceren die nauwkeurig genoeg zijn om voldoende kernwapens van de vijand te lokaliseren en te treffen, en zo snel de vijand bereiken dat die dus niet de kans heeft om terug te slaan met eigen kernwapens. Probleem tot nu toe: de afstand tussen lanceerplaats en doel mag niet te groot zijn. Daarom is Kleine Brogel voor de VS belangrijk: het ligt kort genoeg bij Rusland.

De enige afweer tegen deze wapens is een rakettenschild dat de raketten onderschept voor ze het doel bereiken.

Alle grootmachten zijn bezig met de ontwikkeling en productie van deze wapens. Als deze ontwikkeling in alle landen gelijk zou lopen, zou men nog van wederzijdse afschrikking kunnen spreken. Maar het is gewoon niet mogelijk dat alle landen even snel kunnen gaan. Op het ogenblik dat één land voldoende voorsprong heeft, is er militair strategisch geen enkele reden om niet aan te vallen. Naar alle waarschijnlijkheid hebben de VS op dit ogenblik voorsprong in de ontwikkeling. Het lijkt er op dat Rusland op dit ogenblik achterstand heeft in de ontwikkeling van de supersnelle aanvalswapens, en alles inzet op een rakettenschild. Wat China betreft: het zet alles in om de VS bij te benen, maar het is er zeker nog niet in geslaagd. Lees verder “De herdenking van Hiroshima en de vraag: wat nu ?”

Uitpers

Antoine Uytterhaeghe

Obama: 8 jaar hypocrisie

Bij het einde van Obama’s achtjarige ambtstijd als president van de VS zal het in de gevestigde media aan lofzangen over zijn beleid niet ontbreken. Uiteraard zijn er positieve zaken gerealiseerd in die tijd. Maar de acht jaar die Obama in het Witte Huis verbleef als president is vooral ook een periode van meer conflicten, spanningen en militaire interventies in de wereld. Hij heeft de lijn die was uitgetekend door zijn voorganger niet fundamenteel gewijzigd

Dit is een artikel uit 2017. Maar het heeft wel actualiteitswaarde zoals hier onder zal blijken.

Waarover gaat het eigenlijk ?

In eerdere blogs heb ik al aangegeven dat ik wantrouwig stond tegenover de verering voor Obama die onze media en dus ook onze intellectuele elite – of onze intellectuele elite en dus ook de media – teisterde. Ik had toen niet de informatie die dit artikel verschaft, maar mijn wantrouwen was ingegeven door de fundamentele idee dat in het kapitalisme de politiek per definitie in dienst staat van het kapitaal. (Voor niet zo trouwe of nieuwe lezers: in het kapitalisme ligt de macht bij het kapitaal (daarvoor heet het het kapitalisme), de politiek is uitvoering van die macht. De politiek staat dus in dienst van het kapitaal.) Als de politiek in dienst staat van het kapitaal, waarom zou Obama dan plots niet in dienst staan van het kapitaal ? 

Als je over het Amerikaanse kapitaal spreekt, spreek je over de wapenindustrie. De VS beheersen de wereld, niet omdat ze de beste soldaten hebben, zoals de films ons wijsmaken, maar omdat ze de sterkste wapenindustrie hebben. De VS hebben de tweede wereldoorlog gewonnen omdat hun wapenproductie sterker was dan die van de Duitsers. Het kon dus niet anders of ook Obama handelde in het belang van die wapenindustrie, en – raar maar waar ! – de wapenindustrie houdt van oorlogen. Dat Obama de Nobelprijs voor de Vrede heeft gekregen toont enkel aan dat de opvolgers van Nobel even grote idioten en misdadigers zijn als Nobel zelf, uitvinder van het dynamiet en andere springstoffen, die hij vrolijk zelf produceerde en verkocht, vooral aan wapenproducenten waardoor hij schatrijk werd, zo rijk dat hij de Nobelprijs kon stichten, bedoeld om zijn naam van oorlogsmisdadiger te zuiveren. Lees verder “Di Rupo en Trump, één pot nat.”

VRTNWS

Hoe zou het nog zijn met de brexitonderhandelingen?

Bourgeois: “Bang voor brexitramp bovenop coronaramp” “Ik vrees voor een brexitramp bovenop een coronaramp.” Dat zei Europarlementslid Geert Bourgeois (N-VA) in “De ochtend” op Radio 1. Afgelopen weken waren er gesprekken over de uitstap van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie, maar een akkoord is er nog lang niet en dat kan Vlaanderen duur te staan komen. Ook Europees toponderhandelaar Michel Barnier is niet positief over vorderingen in de onderhandelingen met de Britten

Rampenfilms zijn niet mijn ding. Waarom zou ik naar rampenfilms kijken ? Er gebeuren echte rampen genoeg. Maar moest ik een rampenfilm maken, dan zou ik een grote basis-ramp altijd laten versterken door bijkomende kleinere rampen.

Dat is het scenario dat Bourgeois ons voorschotelt. Een brexit zonder akkoord zou dan zo ’n bijkomende ramp zijn. Dat klopt  als je enkel naar de huidige economische berekeningen kijkt. Maar het zit er dik in dat de rampenwaarde wel eens omgedraaid zou kunnen worden, en dat de brexit op wat langere termijn een veel grotere ramp zou kunnen worden dan de coronacrisis.

In eerdere blogs heb ik de gebeurtenissen in het VK al in samenhang gebracht met de straatprotesten in Hong-Kong. Ik ga de hele rimram hier niet meer uit de doeken doen, maar in beide gevallen is het Britse grootkapitaal, zeg maar de City of London, met daarbij de grote Britse banken, betrokken. En in beide gevallen is er een perverse manipulatie van de massa die zich omwille van valse argumenten voor de kar van de kapitalisten laat spannen.

Je kan die valse argumenten samenvatten in één container: vaderlandsliefde en daarbij horend: onafhankelijkheid. Lees verder “Corona en brexit: een rampenfilm”

De Groene Amsterdammer

Ewald Engelen

Waarom ik de Britten benijd

Afgelopen vrijdag kwam na 47 jaar een einde aan het EU-lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk. Ik kan niet verhelen dat ik daar met jaloezie naar heb gekeken. Zeker, het verdiende geen schoonheidsprijs, de tweedracht onder kiezers en gekozenen, en het soms op de rand van ongrondwettelijkheid laverende gedrag van premier Johnson oogstte terecht kritiek. Maar drieënhalf jaar na het onverwachte ‘nee’ tegen de EU heeft hij het dan toch maar geflikt: het VK doet niet langer mee aan dat megalomane politieke project dat misplaatste Franse grootheidswaan moet maskeren achter een façade van goede Europese bedoelingen. U weet wel: vrede, veiligheid en voorspoed

Ewald Engelen is een verstandig man, antikapitalist en intellectueel eerlijk. Maar dat betekent niet dat ik het altijd eens moet zijn met hem.

Natuurlijk is zijn beschrijving van Europa correct. Europa is een constructie van het Duitse en Franse grootkapitaal. 

Ik wil wel aannemen dat er stichtende politici zijn geweest die ook wel oprecht begaan waren met de vrede en absoluut geen derde Europese oorlog meer wilden. En natuurlijk is die vrede een enorm belangrijke goede zaak voor de Europese burgers, maar tegelijkertijd was ze ook van kapitaal belang voor het grootkapitaal dat zich geen nieuwe oorlog meer kon permitteren. Als de vrede in Europa niet nodig zou geweest zijn voor het grootkapitaal, zou het Verenigd Europa er nooit gekomen zijn. Lees verder “De naïviteit van een linkse”