Categorie: samenleving

Geplaatst op

Groene menstruatie-armoede

Sampol

Celia Groothedde

Wanneer heel Instagram plots over armoede praat

Hoe lang is het niet geleden dat er zo vaak én zo breed over armoede werd gepraat op sociale media als nu over menstruatie-armoede

Waarom word ik hier zo kwaad van ?

Als reactie op menstruatie-armoede doen Groen en de Sp-a in het parlement een voorstel voor gratis menstruatieproducten op school.

Wat is dat voor nonsens ?

Kijk, als je me voorhoudt dat beschikbaarheid van menstruatieproducten op school interessant of nodig is voor meisjes die onverwacht menstrueren, dan kan ik daar inkomen. Maar bij mijn weten werd daar al discreet oplossing voor gegeven door de secretariaten. Discreter dan de automaat waar sommige idioten voor pleiten. Maar als je het doet als reactie op armoede is het een verschrikkelijke vernedering voor die arme.

Ik heb respect voor de mensen die zich inzetten voor voedselbedeling. Bij nogal wat van deze goede mensen is het narcisme: ze hebben het nodig om zichzelf goed te kunnen vinden. Maar ik wil aannemen dat de motieven niet altijd echt zuiver moeten zijn. Het is het resultaat wat telt. Maar het feit dat die voedselbanken bestaan en dat mensen daarop beroep moeten doen is toch onaanvaardbaar ? Lees verder “Groene menstruatie-armoede”

Geplaatst op

Over het vaccinpaspoort en sterk water

Knack

Els Keytsman

‘Hoe verleidelijk een vaccinpaspoort ook klinkt: is het wel een goed idee?’

‘Hoewel de verleiding groot is om een verplicht vaccinatiebewijs als dé sleutel te beschouwen naar meer vrijheid en minder begrenzende gezondheidsmaatregelen, zijn er drie belangrijke bedenkingen bij dit idee’, schrijft Els Keytsman van Unia

Wordt het niet tijd om die Els Keytsman op sterk water te zetten ?

Laat me beginnen met haar laatste argument: er moet een wettelijk kader zijn voor een vaccinpaspoort. Ik ben het daar mee eens. Maak dus die wet. Probleem opgelost.

Maar natuurlijk is het de bedoeling van Els in haar voorgaande argumentatie om zo ‘n wet onderuit te halen nog voor ze gemaakt is.

Els spreekt het woord slechts één maal uit, maar eigenlijk heeft ze het voortdurend over discriminatie.

Volgens Els discrimineert dit paspoort mensen die nog niet gevaccineerd zijn omdat de vaccinatiecampagne nog loopt. 

Het komt er op neer dat mensen die wél al gevaccineerd zijn niet mogen profiteren van de herwonnen vrijheid tot iedereen gevaccineerd is. Het is de typische houding van de nep linkse politiek correcte nuttige idioot die iedereen wil benadelen omdat sommigen benadeeld worden. Kan het belachelijker ?  Overigens gaat het hier zelfs niet om benadeeld te worden. Als je op de E13 in de file staat, voel je je toch niet benadeeld tegenover de mensen die op de E26 vlot kunnen door rijden ? Lees verder “Over het vaccinpaspoort en sterk water”

Geplaatst op

De strijd tegen extreem-rechts

Sampol

Olivier Pintelon

Ik zwijg niet langer

Ik neem me voor vaker te reageren op uiterst rechtse strapatsen, waar ik ze ook zie of lees, op de trein, op Twitter of in de familiale kring

Toen ik de tekst van Olivier Pintelon begon te lezen was ik het met hem eens. Maar tijdens de lectuur bekroop me een onbehaaglijk gevoel.

Ja, het is waar dat extreem-rechts niet meer kan weggezet worden als een randverschijnsel. Het is er in geslaagd zich te nestelen in het midden van onze samenleving en van alle thema’s die de samenleving bezig houden. Het hanteert een gewiekste strategie en slaagt er in een groeiend aantal mensen te bereiken. Het is een reële dreiging geworden.

De dreiging bestaat er niet in dat de mensen die met rechts meelopen regelrechte fascistische of neonazistische ideologieën aanhangen. De overgrote meerderheid van de mensen denken weinig bewust ideologisch.

Natuurlijk zit iedereen in een bepaalde ideologie, maar niet als gevolg van bewuste reflectie, maar dikwijls als gevolg van al even onbewuste beïnvloeding of manipulatie.

De overgrote meerderheid van de mensen denken kapitalistisch. Ze aanvaarden de basis-aannames van het kapitalisme zelfs zonder goed te beseffen wat die eigenlijk inhouden. Ik ben er van overtuigd dat nogal wat mensen het kapitalisme op zijn minst in vraag zouden stellen als ze bewust de ideologie zouden overdenken. Lees verder “De strijd tegen extreem-rechts”

Geplaatst op

Samenleving en gemeenschap

Ignis

Luc Martens

Hoe christendemocratisch is CD&V (nog)?

Joachim Coens wil de christendemocratie met zijn manifest ‘Power to the people’ nieuw leven inblazen. “Het is een pleidooi om diepgaande en duurzame relaties aan te gaan”, schrijft Luc Martens

Verdomme, wie had dat kunnen denken ? Ik ben een cd&v-er.

Neen, ernstig: ik heb het nooit onder stoelen en banken gestoken dat ik personalist ben. Dat ik gelovig christen ben, is ook geen geheim.

Inderdaad: verantwoordelijkheid, solidariteit, subsidiariteit, rentmeesterschap… zijn kernideeën die essentieel zijn. In mijn boek Eutopia probeer ik een evenwicht te vinden tussen respect voor de persoon en het belang van de gemeenschap. Eigenlijk is er geen tegenstelling tussen die twee: een mens kan slechts persoon zijn in een gemeenschap, en een gemeenschap verwordt tot een dictatuur als ze geen recht doet aan de persoon.

Ik stoot hier op een fundamentele kritiek op wat gemeenzaam het communisme wordt genoemd. Lees verder “Samenleving en gemeenschap”

Geplaatst op

Homohaat: inderdaad wetten zijn niet voldoende

Knack

Joppe De Campeneere

‘Anti-LGBT+ geweld is dagelijkse realiteit: wanneer gaan we beseffen dat wetten alleen niet voldoende zijn?’

‘Het is verschrikkelijk dat een man het leven heeft moeten laten voor de brede samenleving wakker schoot en besefte dat er dingen anders moeten. En nu is het onze taak om wakker te blijven. Om verandering te maken en door te voeren’, schrijft Joppe De Campeneere namens de organisatie Wel Jong Niet Hetero

Wat een ontgoocheling ? Toen ik de titel van dit artikel in Knack las, dacht ik dat de auteur het zou hebben over manieren om iets te doen aan homohaat. 

Onze wetgeving is waarschijnlijk niet perfect, maar je kan niet zeggen dat de belgische wetgever homohaat aanwakkert of homo’s discrimineert. Het probleem situeert zich dus bij de mensen die de samenleving vormen, of liever, bij een nog altijd veel te groot gedeelte van hen. Dààr moet dus iets aan gedaan worden. 

Joppe geeft geen enkele aanzet voor de manier waarop dat moet gebeuren. Hij is eigenlijk niet bezig met de “anderen”, doch enkel met de homogemeenschap zelf en wat er voor die gemeenschap zou moeten gedaan worden.

Dit soort van egocentrisme lijkt alomtegenwoordig in onze tijd: je vindt het ook terug bij de zwarten die vechten tegen racisme en bij feministen. Lees verder “Homohaat: inderdaad wetten zijn niet voldoende”

Geplaatst op

De aarde is plat en het leven niet simpel

Doorbraak

Alexander van der Meer

Racistische wiskunde

Hoe de woke kerk haar tentakels uitstrekt naar de exacte vakken…

‘Onze beschaving zou wel eens de eerste beschaving kunnen zijn die niet door vijanden van buiten wordt vernietigd, maar door de onkunde van onze onderwijzers en de gevaarlijke nonsens die ze onze kinderen bijbrengen. In een tijdperk van kunstmatige intelligentie, houden zij zich bezig met het creëren van kunstmatig onbenul.

Einstein was niet enkel een Jood, maar ook een racist, want hij vond de relativiteitstheorie, iets wat een zwarte niet kan.

In dit artikel is er sprake van Namibië. Ik ben er geweest en heb er Hottentotten bezocht. Raar volkje. Geen enkele had al van Shakespeare gehoord, en Pythagoras was voor hen Latijn. Maar ze konden wel water vinden in de woestijn waar een Hattentat zou vergaan van de dorst.

Ik ken ook Marokkanen die nog nooit van Shakespeare of Pythagoras hebben gehoord, maar die kunnen geen water vinden in de woestijn. Laat het duidelijk zijn dat de Hottentotse beschaving superieur is aan de Marokkaanse.

Maar het is niet zo simpel, want ik heb wel van Einstein gehoord, maar hij niet van mij. Wie is dan de slimste ? Lees verder “De aarde is plat en het leven niet simpel”

Geplaatst op

Het racisme van de nep linkse politiek correcte woke nuttige idioot

De Wereld Morgen

Martha Claeys  

Zwarte vrouw, geen wonder dat je hier moe van wordt

Daar zit je dan als zwarte vrouw om uit te leggen waarom je vindt dat uitgeverij Meulenhoff een unieke kans heeft gemist om zwarte vertaalsters of slam poets aan te spreken voor de vertaling van Amanda Gormans dichtbundel. Het overkwam Lisette Ma Neza zondag in De Zevende Dag, maar iets soortgelijks overkomt ook andere zwarte vrouwen. Kom je maar verdedigen, is de vraag. Leg maar eens uit waarom je denkt dat een witte vrouw een zwarte vrouw niet kan vertalen

Je kan de hele heisa kort samenvatten: een zwarte dichteres moet door een zwarte vertaald worden. Als de verdedigers van deze stelling consequent zijn, dan moet die zwarte vertaler ook een zwarte vrouw zijn. Dat dit ontkend wordt, is een retorisch trucje.

Goed: de stelling is duidelijk, en dan moeten er argumenten gezocht worden.

Mag ik daarbij opmerken dat de normale weg andersom is: je brengt argumenten samen en bouwt daarop je stelling. 

Heb ik wel het recht om zo maar te zeggen dat dit niet de weg is geweest die Lisette Ma Neza en Martha Claeys zijn gegaan ? Het antwoord hierop zal blijken uit de intellectuele waarde van de argumenten. Als er eigenlijk geen waardevolle argumenten zijn, kan een mens met een universitair diploma toch niet tot dit besluit komen ? En toch komt hij daar toe. 

De hele discussie speelt speelt zich ook af op ideologisch vlak. Het gevaar dat de ideologie de stellingname en de argumentatie beïnvloedt is groot. Ideologische blindheid loert om de hoek.

Maar goed: welke zijn de argumenten, en welk is hun waarde ? Lees verder “Het racisme van de nep linkse politiek correcte woke nuttige idioot”

Geplaatst op

De multiculturele samenleving, een maatschappij in permanente crisis

De Wereld Morgen

Charles Ducal  

Welkom in Vlaanderen

Wie betrokken is bij de inburgering van nieuwkomers maakt zich grote zorgen over de conceptnota van het kabinet Somers, die moet leiden tot een hertekening van het inburgeringstraject. Gezien de inhoud van die nota betekent hertekening vooral verstrenging van het beleid, met als gevolg nog meer drempels voor kandidaat-inburgeraars. Een kritische noot.

Wel, dit artikel is gewoon een schande en het schrijfsel van een perfide mens van slechte wil. Als je het goed tussen de lijnen leest, gaat het deze Ducal zelfs niet zozeer om de verdediging van nieuwkomers, maar om een aanval op de  Vlaamse regering, zeg maar de N-va en het door hem zo verfoeide Vlaams-nationalisme, waarbij zijn ideologische overtuiging hem intellectueel onbekwaam maakt om dat op zijn echte waarde te beoordelen.

Voor de zoveelste maal: ik ben geen nationalist. Dus ook geen Vlaams-nationalist. Ik ben tegenstander van elk nationalisme, maar ik het maakt me woest als iemand het belgisch nationalisme omarmt en het Vlaams-nationalisme afwijst omdat hij zonder het expliciet te vernoemen eigenlijk bij Vlaams-nationalisme de notie fascisme binnensmokkelt. Ja, er is totaal verwerpelijk fascistisch Vlaams-nationalisme. Het wordt uitgedragen door het vlaams blok. Maar je kan onmogelijk de ideologie van de N-va hiermee laten samenvallen.

Ik ben even gaan kijken naar Wallonië op gebied van ontvangst van nieuwkomers. Welnu het traject dat Wallonië zijn nieuwkomers aanbiedt is niet zo verschillend met dat van Vlaanderen, tot en met boetes voor wie de verplichtingen niet nakomt. Lees verder “De multiculturele samenleving, een maatschappij in permanente crisis”

Geplaatst op

Decriminalisering en legalisering van cannabis

De Wereld Morgen

Febe Visart

Campagne “Unhappy Birthday” pleit voor alternatief drugsbeleid

100 jaar geleden werd de allereerste Belgische drugswet goedgekeurd. Met hun campagne “Unhappy Birthday” willen de organisaties Smart on Drugs en #Stop1921 burgers en politici overtuigen van een herziening van de wet. Ze willen een parlementaire werkgroep oprichten, die decriminalisering van drugs en legalisering van cannabis moet onderzoeken

De conservatief in mij heeft er zich lang tegen verzet. Maar ik geef me gewonnen: de argumenten van de mensen die pleiten voor decriminalisering van drugs en legalisering van cannabis overtuigen me.

Toch nog even verduidelijken: decriminaliseren valt niet samen met legaliseren. Decriminaliseren betekent dat iets niet meer strafbaar is. Legaliseren betekent dat er wetgeving is rond dit thema. Het gebruik van cannabis zou dan op zich niet meer strafbaar zijn (decriminalisering). Maar autorijden onder invloed van cannabis dan wel weer (legalisering). Decriminalisering is een voorwaarde voor legalisering. Maar decriminalisering zonder legalisering zou een grote vergissing zijn.

Het is van ongewoon groot belang dat we het niet enkel hebben over het gebruik, maar ook over de productie en verhandeling. 

In dit artikel is sprake van het legaliseren van het gebruik van cannabis. Maar moet er ook niet gedacht worden aan het legaliseren van productie en handel ? Lees verder “Decriminalisering en legalisering van cannabis”

Geplaatst op

Waarom Oxfam me triest en de Pvda me blij maakt

MO*

Sofie Beunen

Oxfam-Wereldwinkels, deel van Oxfam België, blaast 50 kaarsjes uit

‘Het vuur is na vijftig jaar verre van gedoofd’

‘Al vijftig jaar strijden de vrijwilligers van Oxfam-Wereldwinkels voor eerlijke handel, tegen ongelijkheid en voor economische rechtvaardigheid’, schrijft Sofie Beunen in haar opiniestuk ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de organisatie. Een strijd die anno 2021 nog steeds niet gestreden is

Waarom word ik toch zo triestig als ik dit lees ? Ik ben er van overtuigd dat Sofie Beunen het goed meent en oprecht blij is omdat het vuur na vijftig jaar nog niet gedoofd is. Ik zou ook nog mee blij kunnen zijn met haar, want ik moet toegeven dat de hele actie zeker bepaalde mensen heeft geholpen. En ja, als je één mens niet belangrijk vindt, kan je dan véél mensen belangrijk vinden ? Of alle mensen ?

Maar toch: je hebt het probleem op het niveau van de individuele mens of de kleine gemeenschap. Maar je hebt ook het probleem op het niveau van de brede samenleving, zeg maar van de mensheid.

Ik wil dus het niveau van de individuele mens niet veronachtzamen. Ik koop ook in de Wereldwinkel. Maar ik weiger om enkel daarvoor oog te hebben, want bij iedere individuele mens die ik “help”, staan er twee op die ik niet help. Ik dweil met de kraan open. Als ik hard dweil kan ik de vloer ergens even proper krijgen, maar even later loopt de boel weer onder water. Lees verder “Waarom Oxfam me triest en de Pvda me blij maakt”