Categorie: samenleving

Geplaatst op

Homohaat: inderdaad wetten zijn niet voldoende

Knack

Joppe De Campeneere

‘Anti-LGBT+ geweld is dagelijkse realiteit: wanneer gaan we beseffen dat wetten alleen niet voldoende zijn?’

‘Het is verschrikkelijk dat een man het leven heeft moeten laten voor de brede samenleving wakker schoot en besefte dat er dingen anders moeten. En nu is het onze taak om wakker te blijven. Om verandering te maken en door te voeren’, schrijft Joppe De Campeneere namens de organisatie Wel Jong Niet Hetero

Wat een ontgoocheling ? Toen ik de titel van dit artikel in Knack las, dacht ik dat de auteur het zou hebben over manieren om iets te doen aan homohaat. 

Onze wetgeving is waarschijnlijk niet perfect, maar je kan niet zeggen dat de belgische wetgever homohaat aanwakkert of homo’s discrimineert. Het probleem situeert zich dus bij de mensen die de samenleving vormen, of liever, bij een nog altijd veel te groot gedeelte van hen. Dààr moet dus iets aan gedaan worden. 

Joppe geeft geen enkele aanzet voor de manier waarop dat moet gebeuren. Hij is eigenlijk niet bezig met de “anderen”, doch enkel met de homogemeenschap zelf en wat er voor die gemeenschap zou moeten gedaan worden.

Dit soort van egocentrisme lijkt alomtegenwoordig in onze tijd: je vindt het ook terug bij de zwarten die vechten tegen racisme en bij feministen. Lees verder “Homohaat: inderdaad wetten zijn niet voldoende”

Geplaatst op

De aarde is plat en het leven niet simpel

Doorbraak

Alexander van der Meer

Racistische wiskunde

Hoe de woke kerk haar tentakels uitstrekt naar de exacte vakken…

‘Onze beschaving zou wel eens de eerste beschaving kunnen zijn die niet door vijanden van buiten wordt vernietigd, maar door de onkunde van onze onderwijzers en de gevaarlijke nonsens die ze onze kinderen bijbrengen. In een tijdperk van kunstmatige intelligentie, houden zij zich bezig met het creëren van kunstmatig onbenul.

Einstein was niet enkel een Jood, maar ook een racist, want hij vond de relativiteitstheorie, iets wat een zwarte niet kan.

In dit artikel is er sprake van Namibië. Ik ben er geweest en heb er Hottentotten bezocht. Raar volkje. Geen enkele had al van Shakespeare gehoord, en Pythagoras was voor hen Latijn. Maar ze konden wel water vinden in de woestijn waar een Hattentat zou vergaan van de dorst.

Ik ken ook Marokkanen die nog nooit van Shakespeare of Pythagoras hebben gehoord, maar die kunnen geen water vinden in de woestijn. Laat het duidelijk zijn dat de Hottentotse beschaving superieur is aan de Marokkaanse.

Maar het is niet zo simpel, want ik heb wel van Einstein gehoord, maar hij niet van mij. Wie is dan de slimste ? Lees verder “De aarde is plat en het leven niet simpel”

Geplaatst op

Het racisme van de nep linkse politiek correcte woke nuttige idioot

De Wereld Morgen

Martha Claeys  

Zwarte vrouw, geen wonder dat je hier moe van wordt

Daar zit je dan als zwarte vrouw om uit te leggen waarom je vindt dat uitgeverij Meulenhoff een unieke kans heeft gemist om zwarte vertaalsters of slam poets aan te spreken voor de vertaling van Amanda Gormans dichtbundel. Het overkwam Lisette Ma Neza zondag in De Zevende Dag, maar iets soortgelijks overkomt ook andere zwarte vrouwen. Kom je maar verdedigen, is de vraag. Leg maar eens uit waarom je denkt dat een witte vrouw een zwarte vrouw niet kan vertalen

Je kan de hele heisa kort samenvatten: een zwarte dichteres moet door een zwarte vertaald worden. Als de verdedigers van deze stelling consequent zijn, dan moet die zwarte vertaler ook een zwarte vrouw zijn. Dat dit ontkend wordt, is een retorisch trucje.

Goed: de stelling is duidelijk, en dan moeten er argumenten gezocht worden.

Mag ik daarbij opmerken dat de normale weg andersom is: je brengt argumenten samen en bouwt daarop je stelling. 

Heb ik wel het recht om zo maar te zeggen dat dit niet de weg is geweest die Lisette Ma Neza en Martha Claeys zijn gegaan ? Het antwoord hierop zal blijken uit de intellectuele waarde van de argumenten. Als er eigenlijk geen waardevolle argumenten zijn, kan een mens met een universitair diploma toch niet tot dit besluit komen ? En toch komt hij daar toe. 

De hele discussie speelt speelt zich ook af op ideologisch vlak. Het gevaar dat de ideologie de stellingname en de argumentatie beïnvloedt is groot. Ideologische blindheid loert om de hoek.

Maar goed: welke zijn de argumenten, en welk is hun waarde ? Lees verder “Het racisme van de nep linkse politiek correcte woke nuttige idioot”

Geplaatst op

De multiculturele samenleving, een maatschappij in permanente crisis

De Wereld Morgen

Charles Ducal  

Welkom in Vlaanderen

Wie betrokken is bij de inburgering van nieuwkomers maakt zich grote zorgen over de conceptnota van het kabinet Somers, die moet leiden tot een hertekening van het inburgeringstraject. Gezien de inhoud van die nota betekent hertekening vooral verstrenging van het beleid, met als gevolg nog meer drempels voor kandidaat-inburgeraars. Een kritische noot.

Wel, dit artikel is gewoon een schande en het schrijfsel van een perfide mens van slechte wil. Als je het goed tussen de lijnen leest, gaat het deze Ducal zelfs niet zozeer om de verdediging van nieuwkomers, maar om een aanval op de  Vlaamse regering, zeg maar de N-va en het door hem zo verfoeide Vlaams-nationalisme, waarbij zijn ideologische overtuiging hem intellectueel onbekwaam maakt om dat op zijn echte waarde te beoordelen.

Voor de zoveelste maal: ik ben geen nationalist. Dus ook geen Vlaams-nationalist. Ik ben tegenstander van elk nationalisme, maar ik het maakt me woest als iemand het belgisch nationalisme omarmt en het Vlaams-nationalisme afwijst omdat hij zonder het expliciet te vernoemen eigenlijk bij Vlaams-nationalisme de notie fascisme binnensmokkelt. Ja, er is totaal verwerpelijk fascistisch Vlaams-nationalisme. Het wordt uitgedragen door het vlaams blok. Maar je kan onmogelijk de ideologie van de N-va hiermee laten samenvallen.

Ik ben even gaan kijken naar Wallonië op gebied van ontvangst van nieuwkomers. Welnu het traject dat Wallonië zijn nieuwkomers aanbiedt is niet zo verschillend met dat van Vlaanderen, tot en met boetes voor wie de verplichtingen niet nakomt. Lees verder “De multiculturele samenleving, een maatschappij in permanente crisis”

Geplaatst op

Decriminalisering en legalisering van cannabis

De Wereld Morgen

Febe Visart

Campagne “Unhappy Birthday” pleit voor alternatief drugsbeleid

100 jaar geleden werd de allereerste Belgische drugswet goedgekeurd. Met hun campagne “Unhappy Birthday” willen de organisaties Smart on Drugs en #Stop1921 burgers en politici overtuigen van een herziening van de wet. Ze willen een parlementaire werkgroep oprichten, die decriminalisering van drugs en legalisering van cannabis moet onderzoeken

De conservatief in mij heeft er zich lang tegen verzet. Maar ik geef me gewonnen: de argumenten van de mensen die pleiten voor decriminalisering van drugs en legalisering van cannabis overtuigen me.

Toch nog even verduidelijken: decriminaliseren valt niet samen met legaliseren. Decriminaliseren betekent dat iets niet meer strafbaar is. Legaliseren betekent dat er wetgeving is rond dit thema. Het gebruik van cannabis zou dan op zich niet meer strafbaar zijn (decriminalisering). Maar autorijden onder invloed van cannabis dan wel weer (legalisering). Decriminalisering is een voorwaarde voor legalisering. Maar decriminalisering zonder legalisering zou een grote vergissing zijn.

Het is van ongewoon groot belang dat we het niet enkel hebben over het gebruik, maar ook over de productie en verhandeling. 

In dit artikel is sprake van het legaliseren van het gebruik van cannabis. Maar moet er ook niet gedacht worden aan het legaliseren van productie en handel ? Lees verder “Decriminalisering en legalisering van cannabis”

Geplaatst op

Waarom Oxfam me triest en de Pvda me blij maakt

MO*

Sofie Beunen

Oxfam-Wereldwinkels, deel van Oxfam België, blaast 50 kaarsjes uit

‘Het vuur is na vijftig jaar verre van gedoofd’

‘Al vijftig jaar strijden de vrijwilligers van Oxfam-Wereldwinkels voor eerlijke handel, tegen ongelijkheid en voor economische rechtvaardigheid’, schrijft Sofie Beunen in haar opiniestuk ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de organisatie. Een strijd die anno 2021 nog steeds niet gestreden is

Waarom word ik toch zo triestig als ik dit lees ? Ik ben er van overtuigd dat Sofie Beunen het goed meent en oprecht blij is omdat het vuur na vijftig jaar nog niet gedoofd is. Ik zou ook nog mee blij kunnen zijn met haar, want ik moet toegeven dat de hele actie zeker bepaalde mensen heeft geholpen. En ja, als je één mens niet belangrijk vindt, kan je dan véél mensen belangrijk vinden ? Of alle mensen ?

Maar toch: je hebt het probleem op het niveau van de individuele mens of de kleine gemeenschap. Maar je hebt ook het probleem op het niveau van de brede samenleving, zeg maar van de mensheid.

Ik wil dus het niveau van de individuele mens niet veronachtzamen. Ik koop ook in de Wereldwinkel. Maar ik weiger om enkel daarvoor oog te hebben, want bij iedere individuele mens die ik “help”, staan er twee op die ik niet help. Ik dweil met de kraan open. Als ik hard dweil kan ik de vloer ergens even proper krijgen, maar even later loopt de boel weer onder water. Lees verder “Waarom Oxfam me triest en de Pvda me blij maakt”

Geplaatst op

Over de vrouw die de man maakt

MO*

Ching Lin Pang

Androgyne mannen passen niet in de nationale beeldvorming van China

China bindt de strijd aan met “verse vleesjes” K-pop en Japanse boybands zijn ook in China een groot succes, tot ergernis van de overheid. “Verse vleesjes” verstoren immers de nationale beeldvorming van een vitaal en krachtig China als opkomende supermacht, schrijft Ching Lin Pang. Maar de hamvraag is: zal het beleid voor vermannelijking succes boeken

Dat gendergedoe is een thema dat me nooit echt geïnteresseerd heeft. Eigenlijk is het de eenvoud zelve, en het heeft totaal geen zin om in gesprek te gaan met iemand die dit niet inziet. 

Een man is een man, een vrouw is een vrouw. In de werkelijkheid bestaat er bij individuele mensen een oneindige gradatie tussen de twee polen. En iedereen heeft recht op zijn eigenheid. Zie de individuele mens dan ook nog als een wezen in evolutie, en ik denk dat je klaar bent met het thema.

Maar het is natuurlijk wel een interessant idee dat de man eigenlijk gemaakt wordt door de vrouw, zoals in dit artikel van Lin Pang op het einde wordt aangegeven. Eigenlijk is ook dit een evidentie. Ongelooflijk dat ik daar zelf nog niet aan gedacht heb.

Het begrip mannelijkheid betekent niets zonder vrouwelijkheid, net zoals er geen dag zou bestaan als er geen nacht zou zijn. Lees verder “Over de vrouw die de man maakt”

Geplaatst op

De enige echte ontwikkelingshulp

MO*

Tom De Herdt

Moeten we ontwikkelingssamenwerking afschaffen? Tom De Herdt vindt van niet

We zijn allemaal landen in “verkeerde ontwikkeling”

Over ontwikkelingssamenwerking valt veel op- en aan te merken. Donoren dreigen ook voortdurend hun manier van leven mee te smokkelen als een model van leven. Maar door één van de instrumenten van internationale solidariteit af te schaffen lossen we het probleem niet op. Tom De Herdt plaatst de eis van 0,7 procent aan ontwikkelingssamenwerking in het originele kader van de resolutie van 1970, die uiteraard verouderd is, maar ook superactueel blijft

Waar is de tijd dat we het gewoon hadden over arme landen of zelfs over achtergebleven landen ? (Let op het woord achtergebleven. Het zal terugkomen.) Maar ook toen al slopen er politiek correcten door de gangen en mochten we het niet meer hebben over arme landen, maar moest het gaan om ontwikkelingslanden en ontwikkelingshulp. Maar ja, ook dat “hulp” was natuurlijk denigrerend. En zo werd het dan ontwikkelingssamenwerking, net alsof iemand die hulp nodig heeft, plots geen hulp meer nodig heeft als je die samenwerking noemt. Ondertussen moet het toch wel duidelijk zijn dat die landen er op eigen houtje niet geraken. Dus hebben ze hulp nodig.

Het gaat over armoede.

Ik ga hier niet filosoferen over wat armoede eigenlijk is. Maar op dit ogenblik is iedereen het er over eens dat armoede relatief is: iemand kan alles hebben wat nodig is om te overleven en toch arm zijn als hij veel minder heeft dan andere mensen in zijn buurt. Een arme bij ons, zou qua levensomstandigheden een rijke zijn in Congo. Daarom kiezen migranten er voor om hier in armoede te leven in plaats van terug te keren naar huis. Lees verder “De enige echte ontwikkelingshulp”

Geplaatst op

Dierenrechten

Streven

Trees Dewever*

Waarom ik mijn vrienden niet opeet

Rondneuzend in mijn boekhandel werd ik getroffen door de titel Waarom ik mijn vrienden niet opeet. Het bleek een pleidooi te zijn voor mens, dier en aarde van de Franse wetenschapper en Tibetaanse monnik Matthieu Ricard. Omdat er elk jaar 60 miljard landdieren en 1000 miljard zeedieren voor menselijke consumptie worden gedood, is zijn boek een roep om meer menselijkheid en mededogen voor de dieren waarmee we onze planeet delen

Trees Dewever is leraar zijnsoriëntatie en meditatietrainer.

Rechtuit gezegd als ik dat lees heb ik het al gehad met deze Trees. Dat hele gedoe is puur narcisme. Nu is iedereen wel in zekere mate narcist en hoort narcisme bij het mens zijn. Maar het gaat over de mate. Als je je narcisme begint te cultiveren is er iets mis. En als je dan stelt dat je narcisme vermindert door het te cultiveren is het belachelijk.

Ik heb respect voor vegetariërs. Zelf heb ik iedere week wel enkele vleesvrije dagen. Ja, we eten te veel vlees en als mensen me zeggen dat ze geen vlees willen eten van wezens die pijn voelen, dan spreekt dat me aan.

Ethische normen en waarden zijn geen vastgelegde gegevens. Ze evolueren. Die evolutie gaat met vooruitgaan en terugkeren en opnieuw vooruitgaan. Ze gaat niet overal in de wereld even snel. Maar ik denk wel dat er globaal gezien vooruitgang is, al gaat het te traag. 

Ons aanvoelen voor wat goed en kwaad is verfijnt. Er zijn ooit volkeren geweest die er geen enkel probleem mee hadden om kinderen levend in de muren van een huis te metsen om de welwillendheid van de goden af te smeken. Er zijn nu nog beschavingen waarin een meisje minder waard is dan een jongen. Maar “ons” aanvoelen van goed en kwaad laat dit soort zaken niet meer toe. Lees verder “Dierenrechten”

Geplaatst op

Een loket voor menselijk contact

Uitpers

Piet Lambrechts

Sluit de loketten

Het voornemen van de NMBS om de loketten in nog eens 44 stations te sluiten en in 37 andere stations de openingsuren verder te beperken veroorzaakt deining

Kijk, ik waardeer de mensen die menselijke contacten belangrijk vinden. Ik hoor daarbij en waardeer dus mezelf.

En inderdaad: we leven in een tijd waarin aan die contacten wordt geknaagd. De individualisering en atomisering van de samenleving is een feit en is een van der oorzaken van het groeiend aantal burn outs en nood aan psychologen. En ja: je kan nog beter ruzie hebben met iemand dan niemand hebben. Toch als het niet te erg is.

Maar de bekommernis moet ons wel niet in een kramp doen schieten zodat we op alle slakken, ook de onschuldige, zout gaan leggen. Dat is wat politiek correcten doen.

Ja: onze samenleving is voor vele mensen te ingewikkeld geworden. Er komt te veel op ons af en het komt te snel. Veel te snel. Daardoor krijgen we niet de tijd om de boel te verwerken en te bemeesteren. Dat geeft stress.

Een van de zaken die met ongelooflijke snelheid op ons afdondert is de technologische vernieuwing. Als je vandaag de laatste spiksplinternieuwe foon koopt met alle toeters en bellen ( of neen: toeters en bellen zijn van vroeger) lachen de producenten je achter je rug uit, want zij weten dat de nog nieuwere toeters en bellen al in de pijplijn zitten. De producenten ontwerpen hun toestellen zo dat ze snel zullen versleten zijn. Maar toch zal lang voor het toestel versneld versleten is, het nieuwe op de markt komen. De reclame zorgt er dan voordat je de nieuwigheden als onmisbaar ervaart… Lees verder “Een loket voor menselijk contact”